Papas arrugadas czyli „pomarszczone” ziemniaczki można spotkać w menu na całych Wyspach Kanaryjskich, ale pierwszeństwo do nich rości sobie właśnie Teneryfa. Są tam wszędzie i są pyszne. Udowadniają, że najlepiej smakuje nam prostota. Do tego przepisu używa się jak najmniejszych ziemniaków, które następnie gotuje się w bardzo słonej wodzie. Tradycyjnie używana była  tutaj woda morska.  Końcowy efekt to charakterystycznie pomarszczona skórka i biały osad z soli.


Tak przygotowane ziemniaki serwuje się z dwoma sosami: pikantnym – mojo rojo (czerwony)  i ziołowym, łagodnym czyli mojo verde (zielony). I zwykle je się po prostu rękami ;-)

Podobno przepisów na mojo jest tyle, ile kucharzy. To tak jak z naszym polskim bigosem: każda rodzina ma troszkę inną recepturę na najlepszy efekt.  Podstawowe składniki to jednak papryka (świeża lub suszona), ocet, oliwa, czosnek, woda i świeże zioła w przypadku zielonego. Podczas naszego pobytu na Teneryfie niektóre papas podawano  w restauracjach z sosem bardzo gęstym, w którym łyżka praktycznie stała, a niektóre można było tym sosem  bez problemu polewać. I wszędzie były to typowe mojos. Typowe oczywiście dla kucharza.   

Oba sosy można wykorzystać nie tylko do ziemniaków. Czerwony sos świetnie sprawdzi się z każdego rodzaju mięsem. Sos zielony dobrze komponuje się z rybą lub serami. Popularna przystawka to smażony ser kozi poduszkowy z mojo verde.

Bardzo popularną pamiątką z Teneryfy są małe słoiczki z mojos lub pudełka z zestawem przypraw do ich przyrządzenia. Można je dostać zarówno w sklepach dla turystów jak i w lokalnych supermarketach. Gwarantuję jednak, że samodzielnie przygotowane będą Wam o wiele lepiej smakować ;-)

 

Papas arrugadas (pomarszczone ziemniaczki)

Składniki:
•    1-2 kg małych ziemniaczków
•    200 g soli na każdy kilogram ziemniaków (najlepiej morskiej)
•    Woda

Wykonanie:

1.    Ziemniaki dokładnie wyszorować (uważać, by nie uszkodzić skórki) , umyć, przełożyć do garnka.
2.    Zalać garnek wodą – tyle, by przykryć ziemniaki. Dodać sól, wymieszać. Gotować do miękkości, około 20 min od zawrzenia.
3.    Odcedzić. Umieścić garnek powrotem na małym ogniu i pomagając sobie delikatnie drewnianą łyżką lub potrząsając od czasu do czasu całością – wysuszyć ziemniaki. Zwykle trwa to około 2 min.
4.    Ściągnąć garnek z ognia, przykryć ręcznikiem i zostawić na kilka minut.
5.    Podawać ciepłe, z sosami.




A teraz przejdźmy do nieodłącznych z papas arugadas mojos – z podanych składników otrzymamy około 350 ml każdego sosu, który można do tygodnia przechowywać w lodówce:

 Mojo rojo (pikantny)

•    2 czerwone papryki, pokrojone w średnią kostkę
•    3 ząbki czosnku, pokrojone lub przeciśnięte przez praskę
•    3-4 papryczki chilli, pokrojone
•    2 łyżeczki soli morskiej
•    2 łyżki  octu winnego czerwonego
•    4 łyżki oliwy z oliwek
•    1 łyżeczka kuminu (kminu rzymskiego)
•    2 kromki chleba, bez skórek, w małych kawałkach (użyłam pszennego)

 Mojo verde (ziołowy, łagodny)

•    2 zielone papryki, pokrojone w średnią kostkę
•    0,5 szklanki posiekanej pietruszki lub kolendry (lub ich mieszanki)
•    2 ząbki czosnku, pokrojone lub przeciśnięte przez praskę
•    opcjonalnie: 1 papryczka chilli, pokrojona
•    2 łyżeczki soli morskiej
•    2 łyżki  octu winnego czerwonego
•    4 łyżki oliwy z oliwek
•    1 łyżeczka kuminu (kminu rzymskiego)
•    2 kromki chleba, bez skórek, w małych kawałkach (użyłam pszennego)



Wykonanie:

1.    Składniki na wybrany sos umieścić w blenderze i dokładnie zmiksować. Jeśli wolimy sosy o rzadszej konsystencji, należy dodać odpowiednią ilość wody.
2.    Przełożyć do czystego naczynia i do momentu podania przechowywać w lodówce.